Schemerzone – J. Sharpe en Cocky van Dijk

Geplaatst 29 oktober 2019

Schemerzone

Auteurs zijn J. Sharpe en Cocky van Dijk

Beschrijving bij het boek

Paperback 279 pagina’s

Uitgegeven: 2019 bij Zilverbron

ISBN: 9789463081696

Taal: Nederlands

Genre: Science Fiction

 

Flaptekst

Zoë leeft voorbij de schemerzone, op het gedeelte van de wereld waar de orizon al in geen eeuwen meer heeft geschenen. Ze is een Afvallige, omdat ze het lichtgen mist. Op haar zestiende verjaardag wordt ze uit het weeshuis gezet en moet ze voor zichzelf zorgen. Met gevaar voor eigen leven besluit ze naar de schemerzone te gaan om te jutten, zodat ze wat spulletjes heeft om te verkopen.

Als ze tijdens het jutten op een lijk stuit en een chip vindt, wordt haar wereld op zijn kop gezet. Op de chip staan filmpjes die de vrede tussen de donkere en de lichte kant van de planeet aan het wankelen brengt. Zoë wordt door de regering gedwongen om onderzoek te doen.

Doordat ze Christiaan ontmoet, een jongen van de lichte kant van de planeet, komt ze meer en meer in de problemen. Ze heeft geen idee hoe ze hier ongeschonden uit moet komen. Het leven van haar vrienden hangt als een molensteen om haar nek, net als het voortbestaan van haar land.

 

Mijn recensie

Schemerzone is een verhaal dat geschreven is door de twee schrijvers J. Sharpe en Cocky van Dijk. Doordat zij hun beide schrijfstijlen en verhaalvoorkeuren hebben laten samenvloeien in een nieuw project, dat bij beide buiten hun comfort zone lag, is er een bijzonder verhaal ontstaan. Als kritische lezer vond ik de uitleg over het eiland op een planeet wat discutabel, maar daar zette ik me al gauw overheen. In plaats daarvan zag ik de wereld eerder voor me als een als een stad met verschillende wijken, waarbij het licht dus op de een of andere manier zo was als beschreven werd. Het had voor mij dus net zo goed een urban fantasy kunnen zijn. Maar goed, dat heeft dan meer te maken met hoe het voor mij geloofwaardiger over kwam.
Dit is een nogal duister verhaal met veel verborgen intriges. Mensen die het lichtgen missen zijn afvalligen en leven in Tenebris, waar ze constant met een lampje moeten lopen omdat het aan de donkere kant van de wereld ligt. Het is er erg armoedig, er zijn voedselproblemen en het leven is er niet gemakkelijk. Aan de andere kant van de wereld ligt een stad met hoge flats waar de rijken leven. Het heet Facillis. Ertussenin heb je de Schemerzone met vervallen huizen en afvalbergen en daar is het dus altijd schemerig. De afvalbergen worden doorzocht door jutters.
Wat wel weer gaaf is aan de wereldbouw is, dat door aardbevingen de schollen waarop alles staat, steeds een stukje opschuiven. Het lichte gedeelte verdwijnt langzaamaan steeds verder de schemer in. En dat ze daar in Facillis een naar gevoel over krijgen, is wel goed te begrijpen.
Als Zoë zestien wordt moet ze uit het weeshuis weg en voor zichzelf gaan zorgen. Maar helaas is er geen werk bij de groentekweekbakken die in de zee staan en ook nergens anders in Tenebris. Ze besluit eens een kijkje te gaan nemen in de Schemerzone, waar ze eigenlijk niet mag komen. Mensen die het lichtgen missen kunnen door het licht vreselijk verbranden. Het is dus een gevaarlijk avontuur, ook omdat het illegaal is. Maar ze moet toch aan eten komen. Als ze toch naar de Schemerzone gaat, stuit ze op een chip.
En dan begint er een spannend verhaal over wat er allemaal gebeurt met Zoë. Zij wordt tot het uiterste belast met een grote verantwoording om de wereld te redden. Wat ze onderweg allemaal tegenkomt en wat er met haar vrienden gebeurt, maakt het verhaal reuze spannend.
Ik heb ook andere boeken van Cocky en van Joris gelezen en die waren echt de moeite van het lezen waard. Maar als die twee schrijvers gaan samenwerken komt er dus ook een heel mooi werk tot stand.
Je moet wel een beetje van fantasy, horror en sciencefiction houden, maar als je dat gaaf vindt, kan ik je dit boek echt wel aanraden.

Ik gaf dit boek vier sterren.

Gelezen in 2019

Het is hier te koop: Schemerzone

 

Advertentie